A vida está chea de envases brillantes, frascos de cosméticos, froiteiras e moito máis, pero moitos deles están feitos de materiais tóxicos e insostibles que contribúen á contaminación por plástico.
Recentemente, investigadores da Universidade de Cambridge, no Reino Unido, atoparon un xeito de crear purpurina sostible, non tóxica e biodegradable a partir de celulosa, o principal compoñente das paredes celulares das plantas, froitas e verduras. Os artigos relacionados publicáronse na revista Nature Materials o día 11.
Feita de nanocristais de celulosa, esta purpurina usa a cor estrutural para alterar a luz e producir cores vibrantes. Na natureza, por exemplo, os flashes das ás de bolboretas e as plumas do pavo real son obras mestras da cor estrutural, que non se desvanecerán despois dun século.
Os investigadores afirman que mediante técnicas de automontaxe, a celulosa pode producir películas de cores brillantes. Ao optimizar a solución de celulosa e os parámetros de revestimento, o equipo de investigación puido controlar totalmente o proceso de automontaxe, o que permitiu que o material se producise en masa en rolos. O seu proceso é compatible coas máquinas existentes a escala industrial. Usando materiais celulósicos dispoñibles comercialmente, só se precisan uns poucos pasos para convertelo nunha suspensión que conteña esta purpurina.
Despois de producir as películas de celulosa a grande escala, os investigadores moéronas en partículas cuxo tamaño se emprega para fabricar purpurina ou pigmentos de efectos. Os gránulos son biodegradables, libres de plástico e non tóxicos. Ademais, o proceso require moito menos enerxía que os métodos convencionais.
O seu material podería empregarse para substituír as partículas de purpurina de plástico e os diminutos pigmentos minerais que se empregan amplamente nos cosméticos. Os pigmentos tradicionais, como os pos de purpurina que se empregan no día a día, son materiais insostibles e contaminan o solo e os océanos. En xeral, os minerais pigmentarios deben quentarse a unha temperatura elevada de 800 °C para formar partículas de pigmento, o que tampouco é favorable para o medio ambiente natural.
A película de nanocristais de celulosa preparada polo equipo pódese fabricar a grande escala mediante un proceso «de rolo a rolo», do mesmo xeito que o papel se fabrica a partir de polpa de madeira, o que fai que este material sexa industrial por primeira vez.
En Europa, a industria cosmética usa unhas 5.500 toneladas de microplásticos cada ano. A autora principal do artigo, a profesora Silvia Vignolini, do Departamento de Química Yusuf Hamid da Universidade de Cambridge, dixo que crían que o produto podería revolucionar a industria cosmética.
Data de publicación: 22 de novembro de 2022